παρακελευστικός

παρακελευστός

παρακελεύω
παρακελευστός, ή, όν :
1 qui prend parti pour, partisan, Thc. 6, 13 ||
2 élu par brigue, propr. qui est un objet de menées et d’intrigues, DC. 39, 18.
Étym. vb. de παρακελεύω.