παράκομος

παρακονάω-ῶ

παρακοντίζω
παρ·ακονάω-ῶ [ᾰκ] aiguiser en outre, Th. H.P. 5, 5, 1 ; fig. Xén. Cyr. 6, 2, 33 ; au pass. Ar. Ran. 1116 ||
Moy. m. sign. Philstr. 865.