παράλογος

παραλόγως

παράλοιπος
παραλόγως, adv.
1 d’une manière imprévue, Hpc. Aph. 1245 ; Dém. 835, 7 ||
2 d’une manière déraisonnable, Pol. 1, 74, 14, etc. ||
Sup. -ώτατα, Jos. B.J. 2, 19, 7.