παραλήγω

παρα·λήγω, être à l’avant-dernière place, être pénultième, Hdn gr. π. μ. λ. 20, 39, etc. ; ἡ παραλήγουσα (s. e. συλλαϐή) Dysc. Synt. 252, etc. la syllabe pénultième.