παρανίσχω

παρανοέω-οῶ

παρανοητέον
παρα·νοέω-οῶ :
1 mal comprendre, Plat. Theæt. 195a ||
2 avoir la raison troublée, Eur. I.A. 838 ; Ar. Nub. 1480 ; Lys. fr. 44 ||
3 se relâcher de pensées sérieuses, Plot. Enn. 6, 8, 13.
Étym. vb. de παρανοητέον.