παραφθείρω

παραφθορά

παραφίημι
παραφθορά, ᾶς () légère corruption, altération peu profonde, Plut. M. 1131f ; t. de rhét. et de gr. locution vicieuse, forme altérée, etc. Dysc. Adv. 575, 6.
Étym. παραφθείρω.