παραφυσάω-ῶ

παράφυσις

παραφύτευσις
παράφυσις, εως () []
1 c. παραφυάς, Th. H.P. 7, 2, 5 ; p. anal. en parl. d’animaux, Arstt. G.A. 4, 4, 43 et 45 ||
2 déviation de l’épine dorsale, Hpc. Art. 810.
Étym. παραφύω.