παραπλήξ

παραπληξία

παραπληρόω-ῶ
παραπληξία, ας (ἡ) attaque de folie, démence, Spt. Deut. 28, 28, etc. ; Phil. 2, 556 ; Œnom. (Eus. 3, 365 Migne).
Étym. παράπληκτος.