παρασπίζω

παρασπιστής

παρασπόνδειος
παρ·ασπιστής, οῦ () qui se tient auprès, le bouclier en main, d’où compagnon d’armes de, dat. Eur. El. 886, Ph. 1165, etc.
Étym. παρασπίζω.