παρασπόνδημα

παρασπόνδησις

παράσπονδος
παρασπόνδησις, εως (ἡ) action de violer la foi jurée, Pol. 2, 7, 5, etc. ; Str. 7, 1, 4 Kram. etc.
Étym. παρασπονδέω.