παραθάλπω

παραθαρρύνω

παραθεάομαι-εῶμαι
παρα·θαρρύνω [] donner du courage, de la confiance à, acc. Xén. An. 3, 1, 39, etc. ; Plat. Criti. 108c, etc. ; avec la propos. inf. Thc. 4, 115 ||
E Anc. att. παραθαρσύνω, Thc. l.c. etc.