παραυγάζω

παραυδάω-ῶ

παραυλίζω
παρ·αυδάω-ῶ :
1 consoler par des paroles, acc. Od. 15, 53 ; 16, 279 ; θάνατόν τινι, Od. 11, 487, consoler qqn de la mort ||
2 conseiller de, inf. Od. 18, 178.