παρεκχέω

παρέκχυσις

παρελᾶντα
παρέκχυσις, εως (ἡ) [ῠ]
1 débordement d’un fleuve, Pol. 34, 10, 4 ; Str. 173 ||
2 épanchement d’humeurs, Gal. 19, 124.
Étym. παρεκχέω.