παρέκτισις

παρεκτός

παρεκτρέπω
παρ·εκτός :
1 adv. hors, dehors, à l’extérieur, NT. 2 Cor. 11, 28 ||
2 prép. hors de, gén. NT. Matth. 5, 32 ; Ap. 26, 29.
Étym. π. ἐκτός.