παρεγγύημα

παρεγγύησις

παρεγγυητέον
παρεγγύησις, εως (ἡ)
1 transmission du mot d’ordre, Xén. Lac. 11, 4 ||
2 exhortation, instruction, Œnom. (Eus. P.E. 224a).
Étym. παρεγγυάω.