παρευδιαστής

παρευδοκιμέω-ῶ

παρευημερέω-ῶ
παρ·ευδοκιμέω-ῶ [] surpasser en renommée : τινα, Plut. Pomp. 37, qqn ; τινι, DH. Vet. script. cens. 3, 1, en qqe ch.