παρολισθάνω

παρολκή

παρομαρτέω-ῶ
παρολκή, ῆς (ἡ)
1 prolongement, retard, Hld. 6, 5, etc. ; Alciphr. 1, 22 ||
2 t. de gr. pléonasme, redondance, Sext. 96, 16 Bkk. etc.
Étym. παρέλκω.