παρθένια

παρθενία

Παρθενία
παρθενία, ας (ἡ) virginité, Pd. I. 8, 94 ; Eschl. Pr. 898 ; Plut. Brut. 13, etc. ; en parl. d’hommes, A. Tat. 5, 20 ||
E Ion. παρθενίη, A. Rh. 2, 502.
Étym. παρθένος.