πεδοσκαφής

πεδοστιϐής

πεδοστρεφής
πεδο·στιϐής, ής, ές [ῐ]
1 qui foule le sol, qui marche sur le sol, Eschl. Suppl. 1000 ; Eur. Med. 1123, etc. ||
2 p. ext. étendu sur le sol, Eur. Rhes. 763.
Étym. π. στείϐω.