πεδοτριϐής

πεδότριψ

πέδων
πεδό·τριψ, ιϐος (ὁ, ἡ) [ῐϐ] qui use les entraves (à force de les porter) c. à d. mauvais esclave, Luc. Tim. 14, etc.
Étym. πέδη, τρίϐω.