πέλαγόσδε

πελαγόστροφος

πελαγόω-ῶ
πελαγό·στροφος, ος, ον [ᾰ] qui vit (propr. qui évolue) sur mer, Opp. H. 3, 174.
Étym. πέλαγος, στρέφω.