πεντακόλουρος

πεντακοσιάρχης

πεντακοσιαρχία
πεντακοσι·άρχης, ου (ὁ) [ᾰ] commandant de 500 hommes, exactement 512, El. tact. 9, 5.
Étym. πεντακόσιοι, ἄρχω.