πεντηκόντερος

πεντηκοντήρ

πεντηκοντήρης
πεντηκοντήρ, ῆρος (ὁ) commandant de cinquante soldats, Thc. 5, 66 ; Xén. An. 3, 4, 21.
Étym. πεντήκοντα.