περιαγή

περιαγής

περιαγκωνίζω
περιαγής, ής, ές [ᾱ]
1 entièrement brisé, Anth. 6, 163 ||
2 arrondi, Plut. M. 494b ; Anth. 6, 204 ||
3 recourbé, convexe, Plut. M. 404c ||
4 lié derrière le dos, A. Pl. 4, 195.
Étym. περιάγνυμι.