περιχαρακτικός

περιχάραξις

περιχαράσσω
περιχάραξις, εως (ἡ) [χᾰ] action de graver ou de gratter tout autour, Orib. p. 6 Mai ; Geop. 10, 77, 2.
Étym. περιχαράσσω.