περιδρομάς

περιδρομή

περίδρομος
περιδρομή, ῆς ()
1 course autour, course circulaire, circuit, Xén. Cyn. 10, 11 ; Plut. Æmil. 20 ||
2 en parl. du temps, des astres, tour périodique, révolution, Eur. Hel. 776 ||
3 fig. action de circonvenir, fraude, Plut. M. 886c ; Memn. 8.
Étym. περίδρομος.