περιεκτικός

περιέλασις

περιελαύνω
περιέλασις, εως (ἡ) [ᾰ]
1 tournée ou course autour, Hpc. Aër. 292 ||
2 espace où l’on peut circuler à cheval, Hdt. 1, 179.
Étym. περιελαύνω.