περικύλισις

περικυλίω

περικυμαίνω
περι·κυλίω []
1 faire rouler autour, Ar. Pax 7 ; au pass. rouler, Gal. 18, 327 ||
2 faire rouler en arrière, avec εἰς et l’acc. DS. 18, 34 ; DH. 9, 21.