περινίσσομαι

περινοέω-οῶ

περινοηματικός
περι·νοέω-οῶ :
1 rouler dans son esprit, méditer, acc. Ar. Ran. 958 ; Plut. Phoc. 14 ||
2 considérer sous toutes ses faces, Plut. Brut. 13, etc.