περίοπτος
περιόπτωςπερίοπτος, ος,
ον :
1 qu’on voit de tous les
côtés, Plut. Arat. 53, etc. ; Ath. 148b ; ἐκ περίοπτου, DH.
Comp. 23, d’un
lieu visible à tous ||
2 fig. remarquable, DS.
14, 1 ; Plut.
Cæs. 16 ;
Anth. 5, 27,
etc.
Étym.
περιόψομαι, v.
περιοράω.