περίφρασις

περιφράσσω

περιφρίσσω
περι·φράσσω, att. περιφράττω, entourer d’une barrière ou d’une enceinte, Plat. Rsp. 365b ; Arstt. H.A. 8, 20, 5, enclore une chose au moyen d’une autre ; au pass. Hpc. Aër. 291.