περιπλανάομαι-ῶμαι
περιπλανήςπερι·πλανάομαι-ῶμαι [ᾰν]
1 errer autour de,
acc. Hdt.
4, 151, etc. ;
fig. flotter autour de, en parl. de la peau du lion de Némée dont Hèraklès était
recouvert, Pd. I. 6 (5), 69 ||
2 errer de tous côtés, au
hasard, Luc. Herm. 59 ; fig. être incertain, Xén.
Cyr. 1, 3, 5 ;
περιπεπλανημένα μέτρα, DH. Dem. 50, mètres irréguliers.