περίπλευρος

περιπλέω

περίπλεως
περι·πλέω (f. -πλεύσομαι et -πλευσοῦμαι)
1 naviguer autour, Ar. Ran. 535, etc. ; en parl. de navires, Thc. 8, 92 ; Xén. Hell. 1, 1, 11 ; avec l’acc. Thc. 2, 84 ; Xén. Mem. 4, 8, 1, etc. ; avec une prép. : ταῖς ναυσὶν ἐκ τοῦ Κωρύκου κατ’ Ἀργῖνον, Thc. 8, 34, croiser avec la flotte de Kôrykos à Arginon ; ἀπὸ Ἰωνίας εἰς Κιλικίαν, Xén. An. 1, 2, 11, d’Ionie en Cilicie, etc. ||
2 flotter en tous sens, Hpc. 753a.