περιπορπάομαι-ῶμαι

περιπόρφυρος

περιπορφυρόσημος
περι·πόρφυρος, ος, ον []
1 bordé de pourpre, Cratès (Com. fr. 2, 246) ; περιπόρφυρος ἐσθής, Pol. 6, 53, 7 ; τήϐεννα, DH. 2, 70 ; τήϐεννος, Plut. Rom. 26 ; ou simpl. ἡ περιπόρφυρος, Plut. Rom. 25, M. 283b, la robe prétexte (toga prætextata) à Rome ||
2 vêtu de la robe prétexte, Plut. Popl. 18 ; Syn. 16a, etc.
Étym. π. πορφύρα.