περιρρήδην

περιρρηδής

περίρρηξις
περι·ρρηδής, ής, ές :
1 qui glisse ou tombe des deux côtés, Hpc. 659, 50 ; Art. 792 ; Gal. 12, 328 ||
2 qui glisse ou tombe sur, dat. Od. 22, 84.
Étym. π. p.-ê. ῥαδινός.