περισαρκισμός

περίσαρκος

περισάρκωσις
περί·σαρκος, ος, ον, entouré de chair, gras, Arstt. Physiogn. 5, 5 ; Adam. Physiogn. 2, 1, p. 374 ; fig. Cléarq. (Com. fr. 4, 563).
Étym. π. σάρξ.