περίσκεπτος
περισκέπωπερίσκεπτος, ος,
ον :
1 visible de tous côtés,
d’où élevé, ou, au
contr. en plaine, Od. 1, 426 ; 12, 211 ;
A. Pl. 160,
etc. ||
2 digne d’être vu par
tous, joli, admirable, Call. Epigr. 5 ||
3 admiré, Anth. 12, 91.
Étym.
περισκέπτομαι.