φανερῶς
φανέρωσιςφανερῶς [ᾰ]
adv. :
1 visiblement,
ouvertement, Thc. 1,
87 ; 6, 91 ; Ar. Nub. 291 ; p. opp. à
λάθρα, Plat.
Conv. 182d ||
2 p.
suite, sous les yeux de tous, publiquement, Hdt. 9, 71 ; Xén. An. 1, 9, 19 ; Plat.
Hipp. ma. 304d ; Eschl. Pr. 1090 ; Soph. El. 833 ; Plat. Tim. 41a ; Plut. M. 331b ||
Cp. φανερωτέρως, Arstt.
P.A. 2, 10 ;
φανερώτερον, Thc. 6, 91 ; sup. φανερώτατα,
Orig.
Étym.
φανερός.