Φαρέες

φαρέτρα

φαρετρεών
φαρέτρα, ας (ἡ) [φᾰ] carquois, Il. 1, 45 ; 15, 443 ; Od. 9, 314 ; Pd. O. 2, 151 ; Plat. Theæt. 180a, etc. ||
E Épq. et ion. φαρέτρη, Hom. ll. cc.
Étym. probabl. emprunt, p.-ê. à l’iranien ; rapprochement avec φέρω par étym. populaire.