Φελλόποδες

φελλός

Φέλλος
φελλός, οῦ ()
1 chêne-liège, Th. H.P. 1, 2, 7, etc. ||
2 p. suite, liège, Pd. P. 2, 146 ; Eschl. Ch. 506 ; Plat. Pol. 288e.
Étym. cf. φλοιός.