φεψαλόω-ῶ

φεψάλυξ

φέως
φεψάλυξ, υγος (ὁ) [ᾰ] étincelle de cendre chaude, Archil. 125 ; prov. οὐδὲ φ. Ar. Lys. 107, pas même une étincelle.
Étym. φέψαλος.