φιλάνθεμος

φιλανθής

φιλανθρακεύς
φιλ·ανθής, ής, ές [ῐ] qui aime les fleurs, riche en fleurs, Eur. fr. 169 ; Anth. 5, 32 et 72.
Étym. φ. ἄνθος.