φιλεργέω-ῶ

φιλεργία

φιλεργός
φιλεργία, ας (ἡ) [φῐ] amour du travail, Xén. Œc. 20, 26 ; Dém. 945, 25 ; Arstt. Rhet. 1, 5, 6.
Étym. φιλεργός.