φιλέριθος

φίλερις

φιλεριστής
φίλ·ερις, gén. ιδος (ὁ, ἡ) [ῐῐδ] qui aime ou recherche les querelles, querelleur, chicaneur, Axion. (Ath. 240a) ; Arstt. Soph. el. 11, 5.