φιλόδενδρος

φιλοδέσποινος

φιλοδεσποτεύομαι
φιλο·δέσποινος, ος, ον [ῐ] qui aime sa maîtresse, en parl. d’un animal, Chrys. Hom. 12.
Étym. φ. δέσποινα.