φιλοινία

φίλοινος

φιλοιστρομανής
φίλ·οινος, ος, ον [ῐ] qui aime le vin, ivrogne, Plat. Lys. 212b, Rsp. 475a ; Arstt. Rhet. 1, 11, 17 ||
Sup. φιλοινότατος, Plut. Cic. 27, etc.
Étym. φ. οἶνος.