φιλόπτορθος

φιλοπτωχία

φιλόπτωχος
φιλοπτωχία, ας (ἡ) [ῐῑ] sentiment de charité pour les pauvres (litt. pour les mendiants) Anth. 15, 34.
Étym. φιλόπτωχος.