φιλοσόφημα
φιλοσοφητέονφιλοσόφημα, ατος
(τὸ)
[ῐ]
1 sujet d’étude, de
recherche, de méditation, Arstt.
Cæl. 2, 13, 12
||
2 t. de
log. démonstration, Arstt.
Top. 8, 11, 12
||
3 études, recherche,
invention, méditation, Arstt. Top. 6, 11 ; Pol. 34, 4, 4 ;
Plut. M.
269a,
1125b.
Étym.
φιλοσοφέω.