φιλόσοφος

φιλοσόφως

φιλοσπῆλυγξ
φιλοσόφως [ῐ] adv. en savant, en sage, Isocr. Antid. § 296 ; Plat. Phæd. 91a, etc. ||
Cp. -ωτέρως, Arstt. Sens. 1, 4, ou -ώτερον, Cic. Att. 7, 8.