φιλοστόνως

φιλοστοργέω-ῶ

φιλοστοργία
φιλοστοργέω-ῶ []
1 aimer tendrement, chérir, particul. les siens, Plat. Leg. 927b ; DS. 1, 64 ; 4, 38 ||
2 aimer, en gén. Pol. 5, 74, 5 ; en parl. de relations sexuelles, Ath. 552d, etc.
Étym. φιλόστοργος.